Het Marina Park is een subtropisch park van 16 ha groot waarin het nieuwe prestigieuze Sofitel Marina Hotel wordt gerealiseerd, waar het CIC, Centre International de Conférences, wordt gerenoveerd en het Leisurecentrum wordt gerealiseerd. Het vijfsterrenhotel biedt vaak onderdak aan de bezoekers van het congrescentrum. De gebouwen staan in een groot park, dat specifieke plekken heeft per gebouw.
De buitenruimte bestaat uit verschillende gedeeltes: entree ruimtes, de congrestuin, het kunstpark, de hoteltuin en het sportterrein.
De entree voor het hotel wordt gevormd door een prachtige water-as. Het water in dit lange bassin wordt in beweging gebracht door fonteinen, trapjes en cascades. Uiteindelijk komt het water bij het hotel tot stilstand. Daar is ook de ‘drop-off area’ voor gasten. Hier fungeert het water als een spiegel voor het gebouw. In de hoteltuin aan de achterzijde loopt de as door en eindigt in een ‘infinity’ waterval.
De bestaande beplanting is zoveel mogelijk ingepast in het parkontwerp. Er worden nieuwe plant- en boomsoorten bij de bestaande soorten gevoegd zodat de diversiteit in het gebied vergroot wordt. In het park worden een aantal bijzondere tuinen aangelegd. De ontwerpen zijn geïnspireerd op de traditionele wax-dessins uit de textielindustrie. Dit resulteert in slingerende paden en organisch gevormde plantvakken. Roodbloeiende bomen vormen een terugkerend element. Door lage struiken en planten tussen de bomen te planten worden er gesloten en open plekken gecreëerd. Er is gekozen voor eenduidig materiaal- en kleurgebruik. Er wordt veel gewerkt met travertin, een zandkleurige natuursteen. Verlichting en een hoogwaardige afwerking van de bestrating dragen bij aan de chique uitstraling van het park.
In het oosten van het park ligt de congrestuin. Hier loopt een door luifels overdekt wandelpad van het hotel naar het CIC. In de congrestuin liggen vier bijzondere tuinen, elk met een eigen thema. Zo is er de Cactustuin met golvende rijen cactussen. De Grassentuin gevuld met grassen die ook op de savanne van Benin te vinden zijn. In de Paradijstuin worden bloeiende Strelitzia’s afgewisseld met lage palmen. De Palmentuin waar diverse palmsoorten een groene oase vormen. Tussen de tuinen liggen informele, verdiepte ontmoetingsplekken. Het is een oud Afrikaans gebruik om samen te komen in de schaduw van de grote ‘Umbrella Tree’. Elke ontmoetingsplek in de congrestuin wordt gemarkeerd door zo’n markante boom met zitranden en zitmeubelen.
In het west ligt het Kunstpark. Door te spelen met hoogteverschillen is hier een nieuwe sfeer gecreëerd. Dit is mogelijk omdat er weinig bomen in dit gebied stonden. Het glooiende landschap krijgt dezelfde slingerpaden als de congrestuin. Sommige heuvels zijn verticaal afgewerkt zodat kunstwerken een strakke achtergrond krijgen. De kunstcollectie kan worden gewisseld.
Tussen het Sofitel Hotel en het golfterrein ligt de Hoteltuin. Naast een spa zijn er zwembaden met terrassen, waterbassins en vier tuinen, allen orthogonaal vormgegeven aansluitend op het Hotel. Hiermee wijkt de hoteltuin qua structuur af van de organische structuur van de rest van het park. De vier vlakke tuinen zijn aangelegd op verschillende hoogtes. Met hun hoge beplanting bieden de kleine oases schaduw aan de gasten.
Het hotel heeft meerdere daktuinen. De kamers die hieraan grenzen krijgen hun eigen patio omringd door klimplanten. De planten die hier groeien, passen perfect in het subtropische klimaat van Cotonou. Onder de substraat laag van de dakbeplanting bevindt zich een bassin om het regenwater op te vangen. Benin heeft een subtropisch klimaat met twee regenseizoenen. Deze regenseizoenen kunnen het watertekort in droge periodes compenseren. De daktuin kan zo duurzaam worden besproeid. Ook in het park zijn infiltratievoorzieningen om regenwater vanuit verharde oppervlaktes op te vangen. Het water kan zo vertraagd in de bodem zakken. Als er voldoende regenwater in de bodem zakt, zal dat stijgend zeewater in de bodem tegengaan. Hiermee wordt verzilting van de bodem voorkomen.
locatie: Cotonou, Benin
jaar ontwerp: 2019
opdrachtgever: Overheid Benin
architect: MOKE Architecten
aannemer: SUMMA
oppervlakte: 16 ha
realisatie: 2021-2023
visualisaties: StudioPXL